ما 4 شنیه سوری هم نیز میاییم

غرق در بیدارییم ما
خواب در شب نیستیم ما
به یاد رفتگان باقی
غلام آزادگانیم ما
به چشم خاران خاریم
به چشم یاران بهارانیم
چه روزها و شبها زنده داریم
چه ساعاتی دل به گلوله دادیم
قسم بر بال پروازت ای دوست
قسم بر اشک مادرت ای دوست
که هرگز نترسیم
که هرگز نشینیم
که هرگز نمانیم در سکوت
همین فردا باز می آییم
چه توپ باشد چه گلوله باز می آییم
به آتش کشیم زردی روزگار را
به زیر آوریم بدکردار را
به 4 شنبه سوری شود کوتاه دست خونخوار
که ما زاده ی اهورای پاکیم
که ما دادخواه خون سهرابیم
که ما شب زنده داران نداییم و از یاران اشکانیم
که ما وارث خون این خاکیم
که ما زاده ی اهورای پاکیم.....

درد وطن

دلم غم دارد ای جانا
دلم خون است یارا
چشمانم گریان گریان
درونم آشوب است و غوغا
از درونم تا گلویم غرق خون است
همه دردم همه عصیان
همه خاکم در تنور است
کزین درد در بیابان هم امان نیست
بله دردم درد خاک است
درد مادر درد این تن
به خاکم خون است
به مادر چشم خون است
همه یاران تکه تکه
همه یاران در قفس ها
همه یاران چوبه ی دار
وطن گریان
تنم کوفته
وطن عصیان
دلم سوخته
همه مان دست در دست
همه مان در خیابان
همه مان گرز رستم
همه مان تیر آرش
نه خسته در زمانیم
نه دلسرد از اینانیم
همه تشنه ی عصیانیم
گر ز این خاکیم
همه بیدار بیداریم
نمی خوابیم دگر هرگز
که زیرا تشنه ی خاکیم
نمیداریم به کس این خاک
که خود وارث این خاکیم
گرت می آیی به سوی ما
یا با ما باش و یا در رو
که ما با تو دوستیم
ولی آزاد آزادیم
تا به آخر ایستادیم
تا به آخر درین کوچه
هیچ وقت نمیشینیم
که ما آزاد آزادیم

مقام کمتر دربدری بازهم سلام

مقام کمتر دربدری بازهم سلام
هرچقدر به خودم گفتم که دیگه بهت نامه ندم نشد
آخه از دست کارات آدم نمیتونه بیخیالی طی کنه
آخه بیچاره تو چرا اینقدر خنگی؟؟؟
چرا میزاری آخه تورو دیکتاتور نشون بدند؟
آخه تو دیکتاتوری؟؟؟
تو پشم هم نیستی
آخه بدبخت اومدی دوستانمون رو اعدام کردی ما بترسیم 22 بهمن بیرون نیایم؟
نه جدا خیال کردی ما میترسیم؟؟؟
وایییی واییییی هایییییی چقدر هم ترسیدیم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
آخه تو نمیدونی ما دل آریایی داریم و پدرمان کوروش کبیر و مادرمان ایران زمین کهن است؟؟
مگر نمیدانی دلمان به قدرت کمان آرش است و جسارتمان سنگینی گرز رستم؟؟؟
تو نمیدانی مگر ما وجودمان عمیق مانند خلیج فارس است و استوار همچون دماوندیم؟؟؟
ما چو خزر محکم چو سهند و دماوند واحدیم
ما ضحاک را کشتیم و بهرام را به گور دادیم
ما جوانان ایرانیم و محکم و استوار همیشه می ایستیم و آزادانه فریاد برآوریم که نتوان هیچ ظلمی را تحمل
آی آی مقام کمتر دربدری تورا با چشم باز میخوابانند مبادا خواب روی!!!!!
تو هرطور میتوانی بخواب
افسوس که خواب هم نتوانی
ما بیداریم کورش اما مقام کمتر دربدری تو بخواب
22 بهمن می آییم و تورا قبض روح میکنیم

تو حتی هیچ هم نیستی

نمی دانم تو چیستی؟؟
نمی دانم تو مگر چیستی؟
تو مگر چیستی که نمیبینی حنجره های سرخ به قریاد آمده ی مارا؟
تو مگر چیستی که نمیفهمی تورا دیگر نخواهند جماعت؟
تو مگر چیستی که نمیدانی حق پایمال نمیشود؟
تو مگر چیستی که دلت از سنگ است؟
تو مگر چیستی که گلوله هایت هم مانند دلت سنگین بر تنمان مینشیند و قلبمان را پاره پاره میکند؟؟
افسوس که تو هیچ نیستی که میپنداری چیستی!!! تو حتی هیچ هم نیستی

تنها یک آرزو دارم برایت دیکتاتور.....

تو را چه چشم تنگی میبینم
تورا انسان میبینم ولی با انسانیت نه
تو حیوانم نیستی!!!
تو دیگر از کدامین خرابه ی روزگار آمدی؟
میگویند تورا تاریخی آورده که تا تکیه بر قدرت زنی و تکرار هماره ی تاریخی به نام دیکتاتوری کنی!!!
آری تو.
آری تو نیامدی که حق باشی
تو آمدی تا ناحق بمانی و بروی
میدانم تو اولین دیکتاتور تاریخ نیستی
ولی تنها یک آرزو دارم که تو آخرین آنها باشی!!!!!!