درد وطن

دلم غم دارد ای جانا
دلم خون است یارا
چشمانم گریان گریان
درونم آشوب است و غوغا
از درونم تا گلویم غرق خون است
همه دردم همه عصیان
همه خاکم در تنور است
کزین درد در بیابان هم امان نیست
بله دردم درد خاک است
درد مادر درد این تن
به خاکم خون است
به مادر چشم خون است
همه یاران تکه تکه
همه یاران در قفس ها
همه یاران چوبه ی دار
وطن گریان
تنم کوفته
وطن عصیان
دلم سوخته
همه مان دست در دست
همه مان در خیابان
همه مان گرز رستم
همه مان تیر آرش
نه خسته در زمانیم
نه دلسرد از اینانیم
همه تشنه ی عصیانیم
گر ز این خاکیم
همه بیدار بیداریم
نمی خوابیم دگر هرگز
که زیرا تشنه ی خاکیم
نمیداریم به کس این خاک
که خود وارث این خاکیم
گرت می آیی به سوی ما
یا با ما باش و یا در رو
که ما با تو دوستیم
ولی آزاد آزادیم
تا به آخر ایستادیم
تا به آخر درین کوچه
هیچ وقت نمیشینیم
که ما آزاد آزادیم

مقام کمتر دربدری بازهم سلام

مقام کمتر دربدری بازهم سلام
هرچقدر به خودم گفتم که دیگه بهت نامه ندم نشد
آخه از دست کارات آدم نمیتونه بیخیالی طی کنه
آخه بیچاره تو چرا اینقدر خنگی؟؟؟
چرا میزاری آخه تورو دیکتاتور نشون بدند؟
آخه تو دیکتاتوری؟؟؟
تو پشم هم نیستی
آخه بدبخت اومدی دوستانمون رو اعدام کردی ما بترسیم 22 بهمن بیرون نیایم؟
نه جدا خیال کردی ما میترسیم؟؟؟
وایییی واییییی هایییییی چقدر هم ترسیدیم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
آخه تو نمیدونی ما دل آریایی داریم و پدرمان کوروش کبیر و مادرمان ایران زمین کهن است؟؟
مگر نمیدانی دلمان به قدرت کمان آرش است و جسارتمان سنگینی گرز رستم؟؟؟
تو نمیدانی مگر ما وجودمان عمیق مانند خلیج فارس است و استوار همچون دماوندیم؟؟؟
ما چو خزر محکم چو سهند و دماوند واحدیم
ما ضحاک را کشتیم و بهرام را به گور دادیم
ما جوانان ایرانیم و محکم و استوار همیشه می ایستیم و آزادانه فریاد برآوریم که نتوان هیچ ظلمی را تحمل
آی آی مقام کمتر دربدری تورا با چشم باز میخوابانند مبادا خواب روی!!!!!
تو هرطور میتوانی بخواب
افسوس که خواب هم نتوانی
ما بیداریم کورش اما مقام کمتر دربدری تو بخواب
22 بهمن می آییم و تورا قبض روح میکنیم